* شبکه نمایش خانگی، گیشه دارد بنابراین بازیگران پول‌ساز جذب آن می‌شوند
* لحن و ساختار بازیگران به گونه‌ای شده که به آنها نمی‌توان انگ کپی از سریال‌های ترک را زد
مجموعه تلویزیونی «بی‌همگان» که از شبکه ۳ سیما پخش می‌شود، نام دو کارگردان را به عنوان سازنده به مخاطب معرفی می‌کند که در امر سریال‌سازی در کشور متفاوت است.
این اثر که پیچیدگی‌های خاص میان شخصیت‌ها و روابط خانوادگی دارد، عدالت‌خواهی و واکاوی در اصل ۴۴ قانون اساسی را دنبال می‌کند. «سرمایه و ثروت» به بهانه پخش این سریال با بهرنگ توفیقی، کارگردان مجموعه‌های تلویزیونی به گفت‌وگو نشسته است. او در رزومه خود سریال‌هایی چون انقلاب زیبا، آمین، پدر، افرا و آقازاده را دارد.
* در مجموعه بی‌همگان نام شما و اصغر هاشمی به عنوان کارگردان دیده می‌شود، یعنی این اثر به صورت مشترک کارگردانی شده است؟
– زمانی که آقای مهام به عنوان تهیه‌کننده مرا به این پروژه دعوت کرد گفتم که در برنامه دیگری تعهد دارم و به محض شروع آن، ناچارم به قراردادم عمل کنم. اتفاقا آن برنامه در موعد مقرر آغاز و با رفتن من کار به آقای اصغر هاشمی سپرده شد.
* اما بیشتر بازیگران، کسانی هستند که در سریال‌های شما حضور داشته‌اند.
– چون من کار را شروع کردم، در مرحله پیش تولید انتخاب‌ها صورت گرفت.
* هم در تلویزیون و هم در نمایش خانگی، سریال‌سازی را دنبال می‌کنید. ظاهراً ساخت مجموعه را به تولید فیلم سینمایی ترجیح می‌دهید؟
– همین طور است؛ دوست دارم سریال‌سازی را به صورت تخصصی ادامه دهم. اساساً نگاه تکنیکال من ساخت مجموعه است. تلویزیون و نمایش خانگی هم فرقی ندارد، برای همین تمایلی به تولید فیلم سینمایی ندارم.
* آقازاده را در شبکه نمایش خانگی عرضه کردید که با استقبال خوبی مواجه شد. نظرتان درباره سریال‌هایی که پلت‌فرم‌ها تولید می‌کنند، چیست؟
– یک زمانی تصمیم گرفتم، تمام کارهای نمایش خانگی را به صورت کامل تماشا کنم اما نشد. البته به صورت پراکنده برخی از آثار را دیدم، بنابراین نمی‌توانم قضاوت درستی در این باره داشته باشم.
– بازیگران مطرح و پول‌ساز جذب سریال‌های پلت فرم‌ها شده‌اند در حالی که مجموعه‌های تلویزیونی این ویژگی را ندارند، چرا؟
– این قانون کار است و اتفاق عجیبی نیست. نمایش خانگی نوعی گیشه می‌باشد و باید بفروشد در حالی که تلویزیون این طور عمل نمی‌کند.
* صحبت گیشه شد، چرا فیلم‌های سینمایی فروش خوبی ندارند؟
– بخشی از موضوع مربوط به کروناست، که عادت سینما رفتن را از سر مردم انداخت. اما اصل ماجرا به شرایط اقتصادی و مشکلات معیشتی بازمی‌گردد که اجازه نمی‌دهد مردم برای سینما هزینه کنند.
* اما انیمیشن «پسر دلفینی» تا اندازه‌ای فروخت.
– برای این که خانواده‌ها به بچه‌ها «نه» نمی‌توانند بگویند.
* زمانی مجموعه‌های ایرانی متهم به کپی‌برداری از سریال‌های ترک می‌شدند، به نظر می‌رسد ذائقه مردم و کارگردانان ما تغییر کرده و از آن فضاها فاصله گرفته‌‌اند؟
– بله، لحن و ساختار مجموعه‌های ایرانی به گونه‌ای شده است که دیگر نمی‌توان به آنها انگ کپی زد.
* مخاطبان ایرانی دنبال چه موضوعاتی هستند؟
– در این زمینه نگاه ثابتی وجود ندارد و باتوجه به شرایط جامعه تفاوت‌هایی به وجود می‌آید. با این حال با آماری که از پخش تلویزیون و نمایش خانگی دارم، مردم تمایل بیشتری برای دیدن کارهای طنز دارند.
* سریال آقازاده که شما در نمایش خانگی ارایه دادید، دارای موضوع جدی بود و خیلی هم خوب فروخت.
– آقازاده قصه روز بود و در زمان مناسب خودش عرضه شد اما کارهای طنز در هر زمانی مخاطب خاص خودش را دارد.
* چرا فیلم‌های روز خارجی در سینماها اکران نمی‌شود؟
– برای این که آن قدر فیلم ایرانی در نوبت اکران قرار دارد که مجالی برای نمایش فیلم‌های خارجی یافت نمی‌شود. با این حال باید توجه داشت که آثار روز دنیا هم مخاطبان فراوانی دارند و باید برای آنها فکر اساسی کرد.
* مخاطبان سریال‌های ماهواره‌ای را در چه اندازه‌ای می‌دانید؟
– در سال‌های اخیر، پلت‌فرم‌های نمایش خانگی در جذب مخاطبان ماهواره‌ها، تاثیر خوبی داشته‌اند، تلویزیون هم بینندگان خودش را دارد. زمانی که مجموعه «افرا» از سیما پخش می‌شد من بازتاب خیلی خوبی دریافت می‌کردم. البته در ساخت سریال‌ها سیاست‌هایی که مدیران تلویزیون اعمال می‌کنند، خیلی موثر است، علی‌ایحال من امیدوارم باز بتوانم کاری مانند «افرا» بسازم.
ارسال یک دیدگاه